NEDEN AFFETMELİYİZ?

Zeynep (8 Aralık 2007 Çalışma Notları)

*

Affetme, ruhsal arınmanın hem başlıca aracı hem de amacıdır. Affetme tüm deneyimlerimizin sevgiye dünüştüğü noktadır. Sevgiye dönüşen her deneyimin karmik döngüsü de sona erer. Yani geçmişte ekilen bir enerji artık sevgiye dönüşmüştür. Böylelikle bu deneyimin tekrar yaşanmasına gerek kalmaz.

Geçmişimizde kızdığımız her olay ve kişileri affetmediğimiz sürece onları sırtımızdaki küfelerde taşıyoruz. Onları affetmek demek, kendi yüklerimizden kurtulmak demektir. Bıraktığımız her öfke için evrende tek bir karşılık vardır o da SEVGİ.

AFFETME MEDİTASYONU

Kendimizi affetme meditasyonu
Gözleriniz kapalı, rahat bir şekilde oturun. Derin bir nefes alıp verin.
Ben kendimi affetmeye niyet ediyorum. Ben kendimi affetmeyi kabul ediyorum. Yaptığım ve yaşadığım her şey için kendimi onaylıyorum. Yaşadığım her şey benim seçimin. Verdiğim her karar benim seçimin. Ben kendimi tüm kararlarım ve seçimlerim için onaylıyorum. Beni bir başkasının onaylaması gerekmez. Ben kendimi onaylıyorum. Yaşadığım her şeyin ruhsal gelişimim için bir deneyim olduğunu kabul ediyorum. Kendimi bu yolda sevgiyle serbest bırakıyorum. Kendimi seviyorum. Kendimi affediyorum.

Şimdi kalbinizden kendi kalbinize pembe ışıklar yollayın. Pembe ışıkları giderek yoğunlaştırın ve tüm bedeninizi pembe sularla yıkayın. Görüntünüze pembe kıyafetler giydirin. Ona sarılın. Ona dokunun. Onu sevdiğinizi hissettirin.
Ben kendimi seviyorum.


Başkasını affetme meditasyonu
Affetmeye niyet ettiğiniz kişinin görüntüsünü imgeleyin. Kalbinizden onun kalbine pembe ışıklar yollamaya başlayın. Ona bakarak yüksek sesle ya da içinizden şöyle söyleyin:

Ben seni affetmeye niyet ediyorum. Ben seni şu anda affetmeyi kabul ediyorum. Seninle yaşadığım her şeyi tam olduğu haliyle kabul ediyorum. Seninle yaşadığım her şeyin benim deneyimim olduğunu kabul ediyorum. Seninle yaşadığım her şeyin benim en yüce hayrıma ve en yüksek ruhsal gelişimim için olduğunu kabul ediyorum. Seninle yaşadığım her şey için şükrediyorum. Bu dünyada oyun arkadaşım olduğunu kabul ediyorum. Benim en yüce hayrım ve en yüksek ruhsal gelişimim için hayatıma bu şekilde girmeyi kabul ettin. Varlığına şükrediyorum. Bu yolda seni sevgiyle serbest bırakıyorum. Ben kendimi senden özgürleştiriyorum. Seni affediyorum. Kendimi affediyorum.

Şimdi kalbinizden çıkan pembe ışıkları iyice yoğunlaştırın. Tüm bedenini pembe sularla yıkayın. Ona pembe kıyafetler giydirin. Yanına gidip ona sarılın. Ona dokunun. Onu pembe ışıklar altında bırakın. Yüzündeki değişimleri izleyebilirsiniz. Derin bir nefes alıp verin ve gözlerinizi açın.

Affetmeye niyet ettiğiniz kişiyi tamamen affettiğinizi hissedene kadar -her gün bir kere olmak kaydıyla- bu meditasyonu yapmaya devam edin.

*

Zeynep

kaynak: Içimdeki Yolculuk - Fatih Koçak